نتایج یک تحقیق نشان میدهد تنها ۱۳ درصد از فضای شبکههای بومی، مورد استفاده کسبوکار خانگی در ایران بوده و در مقابل سهم شبكههای اجتماعی غیربومی ۸۷ درصد است .
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، نتایج یک تحقیق در دانشكده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی نشان داده است شبكههای اجتماعی غیربومی بر فضای کسبوکار خانگی ایران تسلط دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این تحقیق که در قالب رساله دکتری مسیح بهراد به راهنمایی و مشاوره دکتر محمد رسولی و دکتر اکبر نصراللهی، عوامل مؤثر بر گسترش کسبوکار خانگی در فضای مجازی را مطالعه کرده است ، همچنین حاکی است: فقط ۱۳ درصد از فضای شبکههای بومی مورد استفاده کسبوکار خانگی در ایران است اما در مقابل سهم شبكههای اجتماعی غیربومی ۸۷ درصد است .
یافتههای بررسی همچنین نشان داده است از بین عوامل اقتصادی اجتماعی ، فرهنگی و زیرساختی مؤثر در کسبوکار و فضای مجازی، زیرساختهای ارتباطی، مالیات، هزینه مبادله و دسترسی از مهمترین متغیرهای مؤثر در گسترش کسبوکار مجازی است.
همچنین گسترش فناوریهای ارتباطی از کلانشهرها و شهرها و روستاها، این امکان را فراهم میسازد تا افراد مختلف و محصولات و تولیدات متنوعی در دورترین نقاط نیز باواسطه پست با ابزار فضای مجازی به فروش رسد. در کنار این گسترش نیاز به حمایت و نظارت دولتمردان نیز احساس میشود که نظم و امنیت مجازی را برای فعالان و مشتریان در خریدوفروشهای خانگی غیرحضوری ایجاد کند.
نتایج دیگر تحقیق نشان میدهد كه حضور تلگرام و اینستاگرام حذف حوزههایی از فروش را که سود کمتری دارند ، موجب میشود.
تمامی متغیرهای تحقیق در فرضیههای محقق ، نیاز به نظارت، حمایت، رضایت در دوسویه مشتریان و دولت و مسئولین مختلف را اثبات میکند.
یکی از مشکلات بالقوه عرصه کسبوکار خانگی در مواجهه با تهدید فیلترینگ فضای مجازی در کشور است. محققان پژوهش مذکور پیشنهاد کردهاند بخشهای فناوری اطلاعات و یا شورای ملی مجازی برای ساماندهی و یکپارچگی محصولات و خدمات کسبوکار خانگی برای ارتباط هرچه بیشتر با مشتری در فضای همهگیری کرونا و بروز مشکلات اقتصادی و تعطیلی بازارهای فروش حضوری ، ایجاد استارت آپ و ساخت اپلیکشن قوی بیش از همیشه برای گسترش کسبوکار خانگی در بستر فضای مجازی ضروری است.
انتهای پیام/4129/
منبع: آنا
کلیدواژه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
دانشكده علوم ارتباطات
شبكه های اجتماعی غیربومی
کسب وکار خانگی
کسب وکار خانگی
گسترش کسب وکار
فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۲۰۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دسترسی آسان دانش آموزان به فضای مجازی عامل آسیبهای اجتماعی نوظهور
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی تحلیلی، راهبردهای پیشپیری از آسیبهای
اجتماعی دانش آموزی را با تکیه بر تجارب جهانی مورد بررسی قرار داد. در این گزارش آمده است: برای مطالعه آسیبهای اجتماعی و مداخله بهمنظور پیشگیری از آنها باید به مدرسه
توجه ویژهای داشت، چراکه در جهان امروز انسانها بخش زیادی از زندگیشان را بهعنوان دانشآموز جهت کسب دانش و مهارتهای مختلف در آن سپری میکنند. دانشآموزان همچنین بهدلیل تجربه تغییر و تحولات رشدی و اجتماعی نظیر بلوغ و ورود از محیط خانه به اجتماع و مدرسه بیشتر تحتتأثیر آسیبهای اجتماعی هستند. همچنین دسترسی آسان به فضای مجازی در سالهای اخیر برای دانشآموزان باعث ایجاد آسیبهای اجتماعی نوظهور در میان آنان شدهاست. شواهد پژوهشهای این حوزه نشانمیدهد میزان «رفتارهای پرخطر» و «آسیبهای اجتماعی» در میان دانشآموزان رو به افزایش بوده است. اگر علل و عوامل این رفتارها بهخوبی شناخته نشود و برنامههای مبتنیبر شواهد برای مراقبت اجتماعی از دانشآموزان در دستور کار قرار نگیرد، نهتنها دانشآموزان در معرض آسیبهای متعدد قرار میگیرند، بلکه کارکرد مدارس مختل و دانشآموزان در معرض
آسیب قرار میگیرند و انواع هزینهها به جامعه تحمیل میشود. مدارس بهعنوان بستر برنامههای پیشگیری از این آسیبها شناختهشدهاند؛ چراکه آنان به جمعیتی گسترده از دانشآموزان، والدین و کارکنان مدرسه دسترسی دارند. همچنین مدارس کارآمدترین و نظاممندترین ابزارهای موجود برای ارتقای سلامت فیزیکی، روانی و اجتماعی کودکان را در اختیار دارند. این گزارش بهعنوان بخشی از سلسله گزارشهای «آسیبهای اجتماعی دانشآموزان»، به بررسی علل این آسیبها و راهبردها و برنامهها برای پیشگیری، کنترل و کاهش آنها با مرور تجارب جهانی پرداخته شدهاست. بررسیهای انجام شده در این گزارش نشانمیدهد با توجه به مراحل رشد کودکان و نوجوانان در نهادهای جامعهپذیری، عوامل خطر متعددی آنها را تهدید میکند. شناخت عوامل خطر بهلحاظ رشد درجهبندی شده؛ بدین معنی که در هر مرحله از رشد کودکان چه عواملی آنها را در معرض خطر قرار میدهد به تشخیص مسئله یعنی علل و سازوکارهای آسیبپذیری اجتماعی دانشآموزان و طراحی راهبردهای مؤثر کمک میکند. دو رویکرد برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی عبارتند از رویکرد سلامت عمومی و رویکرد رشدمدار. برمبنای این رویکردها بهویژه رویکرد رشدمدار، راهبردهایی نظیر ساختاری، فرایندی، تحصیلی، مراقبتی، محیطی و... و برنامههای مختلفی بهمنظور پیشگیری از آسیبهای اجتماعی این دوره و کنترل آنها ارائه شدهاست. مرور این راهبردها و برنامهها نشانمیدهد که آنها دارای چند ویژگی مهم به این شرح هستند که بهلحاظ رشد درجهبندی شده هستند، یعنی با توجه به دوره رشد کودکان و نوجوانان راهبردها و برنامههای مختلفی را تدارک دیدهاند همچنین لایهبندی شده هستند و با توجه به میزان خطرپذیری دانشآموزان مداخلات متفاوت و متناسبی به آنها ارائه میشود؛ در همین زمینه باید گفت آنها توجه ویژهای به دانشآموزان در معرض خطر دارند، از سنین پایین و قبل از تولد شروع میشوند، به دورههای گذار و تغییرات زندگی نظیر ورود از محیط خانه به اجتماع یا مدرسه توجه دارند، عناصر مختلفی نظیر والدین، کارکنان مدرسه و دانشآموزان را مشارکت میدهند، تنها معطوف به دانشآموزان نیستند، بلکه به ارتقای کیفیت نهادهای جامعهپذیری آنها همچون خانواده و مدرسه نیز میپردازند، مبتنیبر شواهدند و ارزیابیهای مختلفی از نتایج آنها صورت گرفته است، با توجه به ویژگیهای مدارس منعطف هستند و بهلحاظ هزینه و فایده مقرونبهصرفه هستند، یعنی سرمایهگذاری بهمنظور پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در این سالها نهتنها هزینه نیست، بلکه در بلندمدت منافع متعددی را بههمراه دارد و منجر به توسعه انسانی میشود. با توجه به مراحل رشد کودکان و نوجوانان در نهادهای مختلف جامعهپذیری و با توجه به میزان خطرپذیری آنها راهبردهای مختلفی نظیر ساختاری، فرایندی، شناختی، حمایتی، مراقبتی و... و به همین ترتیب برنامههای مختلفی بهمنظور پیشگیری از رفتارهای پرخطر و آسیبهای اجتماعی در میان آنان پیشبینی شدهاست. مرکز پژوهشهای مجلس در این گزارش پیشنهاد میکند که نظام سیاستگذاری کشور در حوزه آسیبهای اجتماعی دانشآموزی لازم است به این موارد توجه کند که با توجه به دوره رشد دانشآموزان راهبردها و برنامههای متناسب با نیازهای آنها را ارائه کنند و لازم است برنامهها و مداخلات لایهبندی شوند و براساس درجه خطرپذیری دانشآموزان میزان مختلفی از مداخلات را پیشنهاد کنند. همچنین به نهادهای جامعهپذیری دانشآموزان (خانواده، مدرسه، محله و همسالان) و کیفیت آنها نظیر ویژگیهای ساختاری و رویهای آنها نیز توجه داشتهباشند. بر این اساس، این آموزهها میتواند در امر سیاستگذاری در عرصه آسیبهای اجتماعی دانشآموزی بهویژه در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان (۱۳۹۹) و آییننامه اجرای ماده (۶) آن و همچنین سند ائتلاف ملی مراقبت اجتماعی از دانشآموزان (۱۳۹۴) مورد توجه و بهرهبرداری قرار گیرد.